ഹ, എം. എസ്. ബനേഷ്

1. ഹായ്

“പക്ഷേ
യ് പോയാല്‍
നേരേ വിപരീതം വന്ന്
നിന്നെ കരയിക്കില്ലേ?”
ഞെട്ടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു സംശയവാദി

പഞ്ചസാരപ്പാത്രത്തിലേക്ക് നീണ്ട ഒരു കൈ
പെട്ടെന്ന് പിന്‍വലിഞ്ഞു
ഉത്തരക്കടല്ലസില്‍ നിന്ന് മറ്റൊരു കൈ
ആകാശത്തേക്ക് ചുരുട്ടിയ അതേ വെഗത്തില്‍
പാതാളത്തിലേക്ക് വിയര്‍ത്ത് ഇനിയുമൊന്ന്

2. ഹാ

“ഏതെങ്കിലും
ഒരു വൂ കൂടി ചേര്‍ന്നാല്‍...”
ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശമിച്ചു ആനന്ദവാദി

മധുരമിട്ട് ഒരു കട്ടനുണ്ടാക്കി
ഒരു ചോദ്യത്തിനുകൂടി ഉത്തരമെഴുതി
പ്രകടനത്തില്‍ പങ്കെടുത്ത്
ഒന്നരപ്പെഗ്ഗും കഴിച്ച്
തിരിച്ചുവന്നു

പക്ഷേ,
ഭാഷയുടെ
പുരാതനമായ ഉറക്കമുറിയില്‍
അപ്പോഴും കാത്തിരി‍ക്കുനുണ്ടായിരുന്നു
അനുഭവങ്ങളുടെ തുലാസാവാന്‍ പാകത്തില്‍
ഇരുവശത്തും തുറന്നു പിടിച്ച വായുമായ്
അതേ പഴയ ഹ.